We vallen in herhaling, zie bijvoorbeeld al de column op Binnenlands Bestuur in maart en meer recent deze annotatie, maar kennelijk is het nodig. Ook de Rechtbank Den Haag maakt maar weer duidelijk dat concepten gewoon beoordeeld moeten worden. Een poging van de gemeente om de de weigering uitsluitend te baseren op het standpunt dat het om concepten gaat en dat daardoor sprake is van persoonlijke beleidsopvattingen, is niet voldoende. Het zijn misschien wel stukken voor intern beraad, maar informatie daarin die feitelijk van aard is, moet gewoon openbaar worden gemaakt.

De motivering om andere documenten – waarbij louter sprake was van persoonlijke beleidsopvattingen of feiten zodanig zijn verweven daarmee dat alles is geweigerd – niet geanonimiseerd openbaar te maken (de bevoegdheid van artikel 11 lid 2) is wel voldoende. In lijn met recente rechtspraak (zie deze annotatie) dus wel kritisch getoetst maar in dit geval voldoende bevonden. Die motivering is gestoeld op het feit dat de stukken gaan over een civielrechtelijke kwestie en openbaarmaking een zorgvuldige voorbereiding en afweging in een dergelijke zaak (ook voor toekomstige kwestie) onder druk zet.