Anders dan de rechtbank oordeelt de Raad van State in een uitspraak van 2 juni dat bepaalde instructies aan taxateurs en bijkomende documenten beter beoordeeld moeten worden omdat de ingeroepen benadeling geenszins overtuigend vast staat, laat staan onevenredig zou zijn. De Raad van State bevestigt de lijn dat het inroepen van de meest algemene uitzonderingsgrond (10, tweede lid, aanhef en onder g) alleen kan met een concrete en overtuigende motivering. Die geeft de gemeente Amsterdam (en de rechtbank Amsterdam) duidelijk niet. Verwijzingen naar mogelijke gevolgen voor het werk van taxateurs of (toekomstige) civiele procedures zijn onvoldoende.
Bijzonder nog, kennelijk bevat een interne notitie geen zelfstandige onderdelen en kan het besluit dan ook alleen een ‘alles of niets’ inhouden.