Met enige regelmaat doet dezelfde verzoeker nog eens hetzelfde verzoek. In dat geval biedt artikel 4:6 van de Algemene wet bestuursrecht in de regel een uitkomst: het verzoek kan worden afgewezen. Bij Wob en Woo kan dit nog wel eens lastiger liggen. Zo moeilijk doet de Rechtbank Limburg in deze uitspraak niet.

De kwestie

In oktober 2021 dient iemand een Wob-verzoek in bij de gemeente Venray. Dit verzoek ziet op alle voor de eigenaren van bungalows op een park van belang zijnde vastgelegde informatie, correspondentie en contracten tussen de gemeente Venray en enkele specifiek genoemde bedrijven en een stichting over de afbouw van het park. De gemeente wijst het verzoek af omdat het een herhaling is van een verzoek van twee jaar eerder door een belangenvereniging. De gemeente doet hiermee een beroep op het genoemde artikel 4:6 Awb: een herhaald verzoek hoeft niet nog eens inhoudelijk behandeld te worden, verwijzen naar het eerdere verzoek is genoeg.

De eisen

De Awb stelt hieraan wel de nodige eisen. Het moet gaan om een gelijk verzoek door dezelfde aanvrager bij hetzelfde bestuursorgaan op basis van dezelfde rechtsgrondslag. Eiseres stelt in deze zaak dat geen sprake is van dezelfde aanvrager. Nu is immers sprake van een natuurlijk persoon. Het eerdere verzoek was van de belangenvereniging.

De beoordeling van de rechtbank

Geen punt van discussie is dus dat verzocht wordt om verstrekking van dezelfde overeenkomsten en ook dat sprake is van dezelfde rechtsgrondslag, namelijk artikel 3, eerste lid, van de Wob (de voorganger van artikel 4.1, eerste lid, van de Woo).

De rechtbank stelt vervolgens dat hoewel eiseres niet dezelfde (rechts)persoon is als de verzoeker van het eerdere verzoek, eiseres toch dezelfde verzoeker is. Doorslaggevend hierbij is dat sprake is van een persoonlijke en zakelijke relatie tussen eiseres en belangenvereniging. Eiseres en haar echtgenoot zijn lid van de belangenvereniging en haar echtgenoot was ten tijde van het eerdere verzoek voorzitter van de belangenvereniging en in die hoedanigheid betrokken bij het eerdere verzoek. Het verzoek is bovendien gelijkluidend. 

Bij Wob én Woo echt niet anders?

Hoewel begrijpelijk zou dit ook anders hebben kunnen uitpakken. Want hoewel misschien de documenten waarom is verzocht hetzelfde zijn, zou ook gesteld kunnen worden dat bij Wob (en Woo) al snel sprake is van andere feiten en omstandigheden. Vooral het aspect tijdsverloop springt hierbij in het oog. Maakt dat immers niet soms dat de uitzonderingsgronden juist anders gewogen moeten of kunnen worden? Zie bijvoorbeeld eerder de Rechtbank Rotterdam die het tijdsverloop betrok bij een beoordeling van een afwijzend besluit? De Rechtbank Limburg gaat zo ver niet. Het lijkt ook niet te zijn aangevoerd.

Dat dit punt onder de Woo nog eerder relevant is, volgt uit artikel 5.3 Woo: documenten ouder dan 5 jaar moeten eerder openbaar gemaakt worden.