Er is al veelvuldig geschreven (zie bijvoorbeeld dit bericht) hier over de rijksbrede foute interpretatie van het document-begrip dat leidt tot het ander beoordelen van documenten die concept zouden zijn. Dit aspect blijkt - ook gelet op recente gesprekken - nog steeds hardnekkig verkeerd te worden bezien. Een recente uitspraak van de Rechtbank Midden-Nederland (15 augustus 2025, ECLI:NL:RBMNE:2025:4461) laat nog eens mooi zien hoe het werkt.
Het uitgangspunt: het zijn gewoon documenten die je moet beoordelen per onderdeel van een document. Het feit dat er altijd ook een definitief stuk aan gekoppeld kan zijn, kan maken dat een beoordeling wel anders kan uitpakken.
Kort en goed:
- Concepten van documenten die wegens een uitzonderingsgrond al niet openbaar hoeven te worden gemaakt, hoeven dat ook niet voor zover ze gelijkluidend zijn;
- Concepten van al openbare definitieve documenten (al dan niet openbaar gemaakt met het besluit) kunnen eventueel, daar waar het afwijkt van de definitieve versie, als persoonlijke beleidsopvatting worden aangemerkt.
- Bij oudere documenten kan artikel 5.3 Woo in dat laatste wel impact hebben op de noodzaak tot bescherming van de persoonlijke beleidsopvatting.