Van der Sluis op ‘Binnenlands Bestuur’ 30 juni 2020: De Woo: een nieuwe jas die prima past?!
In januari 2019, anderhalf jaar geleden dus, verscheen de laatste column in een reeks over de Wet open overheid. Aanleiding toen was de novelle, het wijzigingswetsvoorstel teneinde de al door de Tweede Kamer aangenomen Wet open overheid (Woo) te wijzigen. Noodzakelijk, want de Eerste Kamer wilde er niet aan gegeven de hoge uitvoeringskosten die de Woo in de toenmalige staat met zich mee zou brengen. Dat het anderhalf jaar heeft moeten duren alvorens een nieuwe column over de Woo verscheen, lag niet aan uw columnist.
De initiatiefnemers en het kabinet hadden de tijd nodig om uitvoeringstoetsen te laten verrichten en de novelle nog op onderdelen te verbeteren. Dit mede naar aanleiding van een advies van de Raad van State over het wetsvoorstel.
Alle stukken zijn inmiddels op 29 juni j.l. aan de Tweede Kamer aangeboden. Ze zijn voor het gemak gebundeld in dit blog voor de liefhebber. Belangrijkste wapenfeiten zijn de blijde boodschap van minister Ollongren dat de Woo – inclusief de nu bekende wijzigingen – uitvoerbaar zijn en vooral betaalbaar (zie ook dit nieuwsbericht elders op de site). We praten niet meer in miljarden (zie bevoordeeld nog deze column) maar slechts in tientallen miljoenen. Daarmee lijkt het belangrijkste struikelblok voor het kabinet, maar ook de Eerste Kamer te zijn weggenomen.
Een paar struikelblokjes, opgeworpen door de Raad van State in haar advies, menen de initiatiefnemers te hebben weggenomen. Enerzijds door beantwoording dat de Raad van State het niet goed ziet. Anderzijds door toch een aanpassing van de wet voor te stellen.
Het meest heikele punt betreft de lijst van documenten die actief openbaar gemaakt moeten worden. Actief openbaar maken, dus informatie zonder specifiek verzoek daartoe bekend maken, vormt een belangrijk speerpunt van de initiatiefnemers (zie onder meer deze eerdere column). Gewerkt wordt niet meer met een register, maar wel nog met een lijst van documenten die actief openbaar gemaakt moeten worden. De Raad van State is kritisch op die lijst. Hij is omvangrijk, maar niet altijd even duidelijk. Niet duidelijk over welke documenten precies, door wie en op welk moment actief openbaar moeten worden gemaakt. Dat is lastig voor de bestuursorganen, maar ook voor de informatie-zoekende-partij.
De initiatiefnemers menen dat alles wel duidelijk is, zeker nadat de lijst is uitgebreid van 10 categorieën van documenten naar 21(!) categorieën. Hoewel je zou denken dat meer regels het makkelijker maken, valt dat natuurlijk nog wel eens te bezien. We hebben nu te maken met 21 categorieën waarover we kunnen discussiëren. Of het dus echt zo duidelijk en makkelijk zal zijn (en de kosten dus zullen meevallen)? De tijd zal het leren al is uw columnist – zie ook de eerdere columns – zeker nog niet overtuigd. Laat staan dat die Woo het nu echt zoveel beter maakt dan de Wob. Maar goed, zoals ik al in de Staatscourant schreef, wie ben ik de “praktijk says Woo!”.
Geef een reactie