Rechtbank Midden-Nederland: Videobeelden en de persoonlijke levenssfeer. BINGO!

Alle soorten gegevensdragers vallen onder het document-begrip. Veel in het nieuws zijn de appjes en sms-jes. Maar ook videobeelden vallen bijvoorbeeld onder de Wet open overheid en kunnen dus worden opgevraagd. Daarover gaat deze uitspraak van de rechtbank Midden-Nederland.

Videobeelden onder de Woo

Hoewel een beperkt verschil is aangebracht tussen het begrip “document” onder de Woo ten opzichte van datzelfde begrip onder de voorganger, de Wet openbaarheid van bestuur, is de reikwijdte niet anders geworden. Alle soorten gegevensdragers vallen onder dit begrip zoals genoemd en omschreven in artikel 2.1 Woo. Dat maakt dat dus ook echt alle vormen van informatie zijn op te vragen. De enige eis die er aan kleeft, is dat het wel moet gaan om informatie die verband houdt met de publieke taak van de overheidsinstantie in kwestie. Onder de Wob moest het gaan om een bestuurlijke aangelegenheid (over het onnodige gerommel met de begrippen, zie o.a. dit blog).

Dat maakt dus ook dat de gemeente Utrecht in de hier besproken kwestie een uitspraak moest doen over het al dan niet openbaar maken van videobeelden. Die waren gemaakt door een anonieme melder over het illegaal gokken bij een bedrijf. Het soms zo onschuldige bingo werd op zo’n manier gespeeld dat dit niet mocht. De eigenaar van het bedrijf dat zich door de melding en opvolgende controle geconfronteerd zag met een intrekking van de vergunning (met de nodige financiële gevolgen van dien) wilde de beelden graag ontvangen en beroept zich op de Wob. 

Persoonlijke levenssfeer

De gemeente meent dat de aard van de beelden maken dat de identiteit van de melder (de maker van de beelden) komt vast te staan. Met de bijkomende omstandigheden – de financiële gevolgen voor de eigenaar van het bedrijf – vreest de gemeente voor negatieve gevolgen voor de melder. De eigenaar stelt dat de beelden zodanig bewerkt kunnen worden dat de identiteit niet te achterhalen valt. Er is door meer mensen gefilmd en de in de procedure tegen de intrekking van de vergunning ingebrachte “stills” uit de video’s laten juist zien dat het bewerken zorgvuldig kan.

De rechtbank volgt de gemeente in haar belangenafweging. Het bewerken is niet voldoende, omdat juist de andere opnames van de avond het achterhalen van de anonieme melder mogelijk maakt. Dat de “stills” zijn ingebracht in de procedure tegen de intrekking van de vergunning maakt de beelden nog niet openbaar. De beelden omvatten natuurlijk meer dan de “stills”, maar bovendien is het goed weer eens goed te beseffen dat wat is gewisseld in een procedure nog niet maakt dat de informatie daarmee openbaar is. Misschien brengt een verzoek tot inbrengen in de procedure tegen de vergunning meer soelaas, al zullen dan de gewichtige redenen al snel een reden vormen voor het beperkt inbrengen, zodat de eigenaar er alsnog geen inzicht in krijgt.